امامت امام صادق علیه السلام از سال 114 تا 148 ق طول کشید که دوران نسبتا طولانی 34 ساله را شامل می شد. از این مدت، 18 سال در اواخر دوران اموی سپری شد و 16 سال در اوایل دوران خلافت عبّاسی گذشت.

امام صادق علیه السلام با استفاده از این شرایط، نسبت به بسط و گسترش فرهنگ اسلامی و شیعی تلاش وافری نمود و به تدوین و تعمیق فقه و مبانی و سنن شیعی همّت گمارد و شاگردان زیادی در این جهت پرورش داد. روایات زیادی از بزرگداشت واقعه کربلا و شهادت حسین بن علی علیه السلام و یارانش توسط این امام نقل شده است که به برخی از آن ها اشاره می شود:

از عبداللّه بن سنان روایت شده است که در روز عاشورا بر امام جعفر صادق علیه السلام وارد شدم، در حالی که جمع زیادی اطراف ایشان را فرا گرفته بودند و ایشان چهره ای اندوهناک و غمگین و اشکبار داشت. عرض کردم: یابن رسول اللّه، از چه می گریید؟ خداوند دیده شما را نگریاند. فرمود: آیا تو در بی خبری به سر می بری؟ مگر نمی دانی در چنین روزی حسین علیه السلام به شهادت رسید؟ گریه به او امان نداد تا سخن بیشتری بگوید و همه مردم به گریه افتادند.[1]

چنانچه این روایت را درست بدانیم، به اوج خفقان عصر اموی و شدت برخورد آنان با سنّت های شیعی و به ویژه عزاداری امام حسین علیه السلام پی می بریم که حتی یاران نزدیک امامان شیعه را نیز در بی خبری نگه می داشت که البته جای تأمّل دارد.

زید الشحّام نقل می کند که روزی نزد امام صادق علیه السلام بودیم. جعفر بن عثمان وارد شد و نزدیک امام نشست. امام به او فرمود: شنیده ام که تو درباره حسین علیه السلام شعر می گویی. جعفر گفت: آری. با درخواست امام، جعفر اشعاری در رثای امام حسین علیه السلام خواند و امام و جمع حاضر گریه کردند. اشک بر چهره امام جاری گشت و فرمود: ای جعفر، فرشتگان مقرّب الهی سخن تو را شنیدند و گریه کردند، همچنان که ما گریه کردیم. سپس فرمود: «کسی که برای حسین علیه السلام شعر بگوید، خود گریه کند و دیگران را بگریاند، خدا بهشت را بر او واجب می کند و گناهانش را می آمرزد.»[2]

محمّد بن سهل می گوید: در ایام تشریق[3] به همراه کمّیت شاعر، خدمت امام جعفر صادق علیه السلام رسیدیم. کمّیت به امام عرض کرد: اجازه می فرمایید: شعر بخوانم؟ حضرت فرمود: بخوان که این ایّام روزهای بزرگی هستند. پس حضرت خانواده خود را گفت که نزدیک آیند و به اشعار کمّیت گوش دهند. کمّیت اشعاری در رثای امام حسین علیه السلام خواند. امام در حق کمیّت دعا کرد و برای او آمرزش طلبید.[4]

شیخ فخرالدین طریحی در کتاب منتخب روایت کرده است: چون هلال عاشورا پدیدار می شد، حضرت صادق علیه السلام اندوهناک می گردید و بر جدّ بزرگوارش سیدالشهداء علیه السلام می گریست و مردم از هر جانب به خدمت ایشان می آمدند و با او نوحه و ناله می نمودند و بر آن حضرت تعزیت می دادند و چون از گریه فارغ می گشتند، حضرت می فرمود: «ای مردم، بدانید که حسین علیه السلام نزد پروردگار خود زنده و مرزوق است و پیوسته به عزاداران خود نگاه می کند و بر نام های ایشان و پدرانشان و جایگاهی که در بهشت برای آن ها مهیّاست از همه داناتر است.»[5]

همچنین امام صادق علیه السلام از امام حسین علیه السلام نقل می کند: «اگر زائر و عزادار من بداند که خداوند چه اجری به وی عطا خواهد فرمود، هر آینه شادی او از اندوهش بیشتر خواهد بود و زائر امام حسین علیه السلام با اهل خود برنمی گردد مگر مسرور، و عزادار من از جای برنخیزد، مگر آنکه جمیع گناهانش آمرزیده می گردد و مانند روزی می شود که از مادر متولّد شده است.»[6]

تأکید امام صادق علیه السلام به زنده و گواه بودن امام حسین علیه السلام ، اشاره به آیاتی از قرآن کریم است که ویژگی های شهید را بیان می کند.[7] این مسئله بیانگر آن است که امام صادق علیه السلام تلاش می کردند فضای مسمومی را که بنی امیّه برای امامان شیعه از جمله امام حسین علیه السلام در جامعه ایجاد کرده بودند و آن ها را افرادی طاغی و یاغی نسبت به حاکم اسلامی و امیرالمؤمنین می دانستند، با برپایی مجالس عزاداری و بیان حقایقی پیرامون شخصیت و قیام امام حسین علیه السلام پاک کنند و مسلمانان را به حقایق آگاه سازند و در این باره، به قرآن، که مورد وثوق و اجماع مسلمانان است، متوسّل می شدند.117

پیشنهاد ما به شما:

پی نوشتها:

[1] شیخ صدوق، امالی، مجلس 27.

[2] سید شرف الدین، فلسفه شهادت و عزاداری حسین بن علی علیه السلام ، ترجمه علی صحّت، تهران، مرتضوی، 351، ص 68.

[3] روزهای دهم، یازدهم و دوازدهم ذی حجّه را که حجّاج در سرزمین «منی» بیتوته می کنند و حالت اعتکاف دارند، «ایّام تشریق» می گویند.

[4] ابن قولویه، پیشین، باب 32، ص 112.

[5] فخرالدین طریحی، پیشین، ج 2، ص 483.

[6] همان.

[7] برای مثال، آیه «ولا تحسبنَّ الذین قُتلوا فی سبیلِ اللّهِ امواتا بَل احیاء عندَ ربِّهم یُرزقون.» (بقره: 155)

به گزارش علمدار بصیر: محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق قرار است برای اولین بار پس از پایان ریاست جمهوری اش در دانشگاه و جمع دانشجویی به تشریح عملکرد دو دولت خود بپردازد.  مردادماه سال گذشته یکی از داغ ترین جلسات دانشجویی محمود احمدی نژاد برگزار شد، جلسه ای که یکی از تیترخورترین جملات رئیس جمهور وقت ایران آرزومندی او برای به دست آوردن یاران سال 84 بود. دلیل طرح آرزویی چنین از سوی احمدی نژاد را می شد از محتوای سوالاتی که دانشجویان در آن جلسه مطرح می کردند پیدا کرد. اگرچه احمدی نژاد به نفی سوالات می پرداخت اما می شد از انتقادهای دانشجویان از از تغییر و تحولات بیش از اندازه در دولت و از دست رفتن نیروهای کارآمد، از انتقادهای دانشجویان از تغییرمفهوم عدالت، از خط قرمزهای دولت، از حلقه تنگ مدیران متوجه شد که چرا بین احمدی نژاد 84 تا 91 و 92 تفاوت قائل می شوند.

نیت عوض شد
سال 1384 و در سالروز شهادت شهیدان رجایی و باهنر اعضای دولت احمدی نژاد به بهانه هفته دولت اولین دیدارشان را با رهبر معظم انقلاب انجام دادند. در آن دیدار رهبر معظم انقلاب توصیه هایی را برای دولت مطرح کردند از جمله آن توصیه ها این بود «خیلى از ماها نیت هایمان خوب است و با نیتِ خوب وارد مى شویم؛ اما نمى توانیم این نیت را نگه داریم؛ این نیت در اثناى راه به موانعى برخورد مى کند؛ سایش پیدا مى کند؛ کمرنگ و ضعیف مى شود و احیاناً یک جاذبه  قوىِ معارضى دل را - که جایگاه نیت، دل است - به سوى خودش جذب مى کند؛ یک وقت نگاه مى کنید، مى بینید اصلاً نیت رفت؛ نیت یک چیز دیگر شده؛ آن وقت راه انسان عوض مى شود».

سال 84 محمود احمدی نژاد میهمان محافل روستایی بود، سفرهای استانی او با استقبال های بی سابقه همراه می شد. او میهمان زیلوهای خاکی روستاییان بود اما رفتارهای او در دولت دهم چنان شد که او برنامه خود را برای حضور در استادیوم آزادی به خاطر عدم استقبال مردمی کنسل کرد. در جهت همین تغییر نیت از خدمت به ملت به سمت خدمت به شخص هم بود که حسین شریعتمداری در آستانه انتخابات ریاست جمهوری پرده از نیت رئیس جمهور برای انجام سفرهای استانی جدید رئیس جمهور وقت برداشت و نوشت که « اگرچه آقای رئیس جمهور اعلام کرده است که برای سرعت بخشیدن به پروژه های نیمه تمام و در ادامه خدمت رسانی به مردم، عازم سفرهای استانی شده است ولی آنچه در جریان سفرهای اخیر پررنگ تر از افتتاح این طرح و آن پروژه به چشم می خورد، هزینه کلان و نجومی از بیت المال برای تبلیغ انتخاباتی به نفع نامزد احتمالی حلقه انحرافی و در همان حال، تنش آفرینی و حاشیه سازی با حمله به دشمنان فرضی است و باز هم مثل همیشه، بی آن که برای اثبات ادعاهای خود هیچ سندی ارائه کند و یا از افراد و جریاناتی که مدعی است در مسیر خدمت رسانی ایشان سنگ اندازی می کنند، کمترین نام و نشان و مشخصاتی بر زبان آورد.»

"

روزها هدر رفت
ادامه همین تغییر مسیر هم بود که رئیس جمهور وقت را که دولت خود را قانونمدارترین دولت می دانست مجاب کرد برخلاف قانون به همراه یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در ساختمان وزارت کشور حضور پیدا کند و در توجیه کار خود بگوید که آن روز را مرخصی گرفته است. محمود احمدی نژاد توصیه سال 84 و همان دیدار نخستین رهبر معظم انقلاب را فراموش کرده بود که فرموده بودند «از الان به فکر باشید و یک روز را هم غنیمت بشمارید؛ یعنى یک روز هم نباید هدر برود». و این روزهایی که هدر رفت در ماجرای یازده روز خانه نشینی رئیس جمهور که اتفاق بی سابقه ای در تاریخ انقلاب بود ملموس تر بود.  ماجرایی که به جریان استعفای اجباری یکی از مدیران نظام حجت الاسلام حیدرمصلحی وزیر اطلاعات و مخالفت رهبر معظم انقلاب با این استعفا گره خورده بود و پاردرمیانی ریش سفیدان سیاست هم نمی توانست رئیس جمهور را برگرداند. 

در همان سال 84 رهبر معظم انقلاب از شعار رئیس جمهور برای تحول در ساختار مدیریتی کشور استقبال کرده بودند اما آفت آن را هم گوشزد کرده و فرموده بودند « یکى از حرفهاى خوب آقاى رئیس جمهورمان در تبلیغات انتخاباتى - که به نظر من این حرف، عده ى زیادى را جذب کرد - تحول در مدیریت بود. این تحول در مدیریت را چه کسى باید انجام دهد؟ خود ما باید انجام دهیم. اولین گام در تحول این است که رفتار خودمان، کیفیت کارمان، عزل و نصب خودمان، اِعمال مدیریت خودمان، جذبه اى که به خرج مى‌دهیم، انعطافى که به خرج مى دهیم، برخوردى که با طبقات مخاطب و مراجع به خودمان انجام مى دهیم، اسلامى باشد.»

این برخورد اسلامی در عزل و نصب مدیران را رهبر معظم انقلاب در شرایطی به دولت وقت گوشزد فرمودند که یک ماه قبل از آن دیدار، ماجرای حکم حکومتی رهبر معظم انقلاب با انتصاب مشایی به معاون اولی رئیس جمهور هم به میان آمده بود و مدتها بعد هم ماجرای عزل منوچهر متکی در حین ماموریت دیپلماتیک هم به میان آمد تا مجلس را مجاب کند که از رئیس جمهور بپرسد دلیل این برکناری چنین که با موازین فرهنگ اسلامی و ایرانی همخوانی نداشت چه بود؟

عدالت ناعادلانه تقسیم شد؟
مقام معظم رهبری در دیدار سال 84 با نیم نگاهی به شعارهای دولت برای برجسته کردن ادبیات دینی علاوه بر اینکه به دولت گوشزد کردند «ادبیات دینى را غلیظ کردن بدون مابازا، یکى از آفتهاست» تاکید فرمودند: «بعضى ها به اسم این که ما اهل ریا نیستیم و نمى خواهیم تظاهر کنیم، شعائر اسلامى و علامتهاى اسلامى و سیماى اسلامى و وجهه اسلامى و رفتار اسلامى و پرچمهاى اسلامى را از زندگىِ خودشان و زندگى مردم جمع مى کنند؛ نخیر، بنده مطلقاً این را توصیه نمى کنم؛ بلکه بعکس، توصیه مى کنم مقید باشید اینها را نگه دارید. منتها اگر بناست جانماز آب بکشیم، واقعاً روى آن جانماز نماز هم بخوانیم؛ والاّ انسان جانماز را آب بکشد و رویش نماز نخواند و کنار بیندازد، فایده اى ندارد»

ایشان مفهوم عدالت را هم برای دولت تشریح کرده و فرمودند: « عدالت یعنى امکاناتى که در کشور هست، عادلانه و عاقلانه تقسیم کنیم - نه عادلانه  بى حساب و کتاب - و سعى کنیم همین امکانات را بیشتر کنیم تا به همه بیشتر برسد؛ نه این که به قشر خاص و به دسته  خاصى بیشتر برسد».

"
تقسیم عدالت دولت دهم اما در ماجرای برداشت 16 میلیاردی حلقه نزدیکان احمدی نژاد از حساب ریاست جمهوری به نفع دانشگاه ایرانیان و بازگرداندن آن به ریاست جمهوری پس از فاش شدنش با تعریفی که رهبر معظم انقلاب در آن جلسه به دست داده بودند کاملا متفاوت بود. و البته آن چه که در ماجرای اختلاس سه هزارمیلیاردی و به میان آمدن پای برخی مدیران دولتی نمود یافت هیچ شباهتی با عدالت نداشت اگرچه که احمدی نژاد در همان نشست دانشجویی سال 91 تاکید دارد که پایبندی دولت به عدالت علی‌رغم همه بداخلاقی‌ها، اگر 50 برابر سال 84 نباشد، کمتر از آن نیست و دولتش یک ریال از پاکدستی دور نشده است.

با این حال هشت سال بعد در دیدار با اعضای دولت یازدهم، توجه به عدالت باز مورد تاکید رهبری قرار گرفت و از پیشرفت توام با عدالت به عنوان یکی از شاخص های دولت اسلامی یاد کردند.

سلامت اعتقادى، سلامت اخلاقى، سلامت عملکردى
در این دیدار ایشان با برشمردن مهمترین شاخصها به دولت توصیه کردند:«اوّلین شاخص، شاخص اعتقادى و اخلاقى است - بخصوص در مسئولان رده‌هاى بالا - سلامت اعتقادى، سلامت اخلاقى، سلامت عملکردى که از اعتقاد درست و نگاه درست به حقایق جامعه ناشى میشود. این شاخص اوّل است.»

خدمت به خلق

 «شاخص دوّم، مسئله‌ى خدمت به خلق است؛ روحیّه‌ى خدمت، که این گفتمان اصلى دولت اسلامى همین خدمت است؛ اصلاً فلسفه‌ى وجود ما جز این نیست؛ ما آمده‌ایم خدمت کنیم به مردم و هیچ چیز نباید ما را از این وظیفه غافل کند. و یک نکته‌اى که در این زمینه‌ى خدمت هست، این است که وقت محدود است: چهار سال یا به نگاهى هشت سال؛ وقت محدود است، مثل برق هم میگذرد. من در همین اتاق یا آن اتاق با بعضى از دولتهاى قبلى که بعضى از شماها هم در آنها بودید، همین را مکرّراً تکرار کردم: روز اوّلِ دولت به فکر این باشید که این مثل برق میگذرد.»

 پیشرفت همراه با عدالت

«شاخص سوّم، مسئله‌ى عدالت است. بنده بارها عرض کرده‌ام معتقد نیستم به پیشرفتِ بدون عدالت. پیشرفت بدون عدالت همان نتیجه‌اى را خواهد داد که شما از تمدّن پرجلوه‌ى غرب، امروز دارید مشاهد میکنید. [در غرب] کسانى هستند که از گرسنگى میمیرند، کسانى هستند که در سرماى فرض کنید که ده درجه زیر صفر در فلان کشور میمیرند، یا از گرماى چهل درجه میمیرند! چرا انسان در گرماى چهل درجه به هلاکت بیفتد و بمیرد؟ جز این است که سر پناه ندارد، خانه ندارد، در گوشه‌ى خیابان است، [در] گرماى چهل درجه، آب هم به او نمیرسد، از بین میرود؟ اینها وجود دارد؛ و [ از طرفى‌] ثروتهاى انبوه افسانه‌اى هم امروز در غرب وجود دارد. این بى‌عدالتى است، ما این را نمیخواهیم، اسلام این را از ما نخواسته.»

 سلامت اقتصادى و مبارزه‌ى با فساد

«شاخص چهارم سلامت اقتصادى و مبارزه‌ى با فساد است. ببینید منصب حکومتى، جایگاه قدرت و منابع مالى است؛ وسوسه‌ها در اینجا انسان را راحت نمیگذارد. حالا شما به خودتان نگاه نکنید که متدّینید و سطح بالا هستید و مقاومت میکنید در مقابل این وسوسه‌ها؛ در درجات پائین ممکن است در مقابل این وسوسه‌ها نتوانند مقاومت بکنند. شما باید مراقب باشید، شما باید چشم بصیرِ بیناى خودتان را بر سرتاسر این دستگاهى که زیر اشراف شما است و تحت مدیریّت شما است، آنچنان بگسترانید که نگذارید در یک گوشه‌اى ناسلامتىِ اقتصادى به‌وجود بیاید و این وسوسه‌ها کارگر بشود. حتّى قبل از آنکه دستگاههاى نظارتى وارد بشوند.»

قانون‌گرایى
 «شاخص بعدى، مسئله‌ى قانون‌گرایى است. قانون‌گرایى خیلى مهم است. قانون ریل است؛ از این ریل اگر چنانچه خارج شدیم، حتماً آسیب و صدمه است. گاهى قانون ناقص است، گاهى قانون معیوب است؛ امّا همان قانون معیوب هم اگر چنانچه عمل نشود - [ قانونى‌] که منتهى به بلبشو و هر که هر که خواهد شد - ضرر آن عمل نشدن، بیشتر از ضرر عمل کردن به قانون [ است‌]. این را باید نهادینه کرد؛ در مجموعه‌ى دستگاهها این باید نهادینه بشود. و جزو رعایت قانون، رعایت اسناد بالادستى است که امروز خوشبختانه در کشور وجود دارد؛ مثل سیاستهاى کلّى، سند چشم‌انداز، مصوّبات شوراهاى عالى از قبیل شوراى عالى انقلاب فرهنگى، از قبیل شوراى عالى مجازى. این قانون‌گرایى و قانون‌مدارى اگر چنانچه جا افتاد، مسلّماً خیلى از آسیبها از بین خواهد رفت.»

حکمت و خردگرایى در کارها
«یک شاخص دیگر، مسئله‌ى حکمت و خردگرایى در کارها است؛ کار کارشناسى، مطالعه‌ى درست، ملاحظه‌ى جوانب و آثار و تبعات یک اقدام، و حتّى گاهى ملاحظه‌ى تبعات یک اظهارنظر. گاهى یک اظهارنظر از سوى یک مسئولِ داراى جایگاه و به اصطلاح داراى تریبون، داراى منبر، یک تأثیرات سوئى میگذارد که این تأثیرات را اگر انسان بخواهد برطرف کند، مبالغى بایستى کار کند؛ همان قضیّه‌ى سنگِ توى چاه است؛ واقعاً مشکلات ایجاد میکند. بایستى سنجیده اظهارنظر کرد؛ این‌جور نباشد که ما حالا یک مدیرى هستیم، یک مسئولى هستیم، درباره‌ى یک مسئله‌اى یک مطلبى به ذهنمان میرسد، کارشناسى نشده، بررسى نشده، جوانبْ دیده نشده، این را نباید پرتاب کرد در فضاى افکار عمومى؛ گاهى اوقات جمع کردنش کار سخت و مشکلى است. این خردگرایى و حکمت در مدیریّتها و در کارها است. و از جمله‌ى شقوق همین حکمت، استفاده از ظرفیّت بالاى کارشناسى است در مسائل کشور که خوشبختانه ما در زمینه‌ى کارشناسى، امروز ظرفیّت خیلى خوبى در کشور داریم؛ انصافاً انسان نگاه میکند، در بخشهاى مختلف، ظرفیّت کارشناسى کشور بالا است، ما اگر از این ظرفیّت و [ از] این نیروهاى فراوانى که بعد از انقلاب پرورش پیدا کردند و به عرصه‌ى خدمت و کار وارد شدند استفاده کنیم، حتماً سود خواهیم برد.»

تکیه به ظرفیّت درون‌زاى کشور؛ نگاهمان به بیرون نباشد
«یک شاخص دیگر هم تکیه به ظرفیّت درون‌زاى کشور است؛ نگاهمان به بیرون نباشد. این، توصیه‌ى ما است؛ این معنایش این نیست که از امکاناتى که در بیرون هست استفاده نکنیم؛ این دو حرف با هم اشتباه نشود. امیدمان را به بیرون از ظرفیّت داخلى کشور ندوزیم. در بیرون از مجموعه‌ى کشور و نظام جمهورى اسلامى، جبهه‌ى بزرگى وجود دارد که با همه‌ى توان از سى و چند سال پیش به این طرف کوشیده نگذارد که این انقلاب ریشه‌دار بشود، نگذارد که این نظام جمهورى اسلامى پایدار بماند، نگذارد که پیشرفت کند، نگذارد که در زمینه‌هاى گوناگون الگو بشود. نمیشود از دشمن و روشهاى خصمانه‌اى که کرده، انتظار دوستى و محبّت و صمیمیّت داشت. نمیگوییم از اینها استفاده نکنید، امّا میگوییم اطمینان نکنید، اعتماد نکنید، چشم به آنجا ندوزید، چشم به داخل بدوزید. در داخل کشور خیلى امکانات وجود دارد که اگر چنانچه نگاه ما - چه در زمینه‌هاى اقتصادى، چه در زمینه‌هاى فرهنگى، چه در زمینه‌هاى گوناگون دیگر - [ به آنها باشد و] اگر بتوانیم از این نیروهاى داخلى استفاده کنیم، کلید حلّ مشکلات اینجا است؛ یعنى در درون کشور و امکانات داخلى کشور است که از اینها میشود خردمندانه بهره‌بردارى کرد. اینها باید شناسایى بشوند. و این است که رتبه‌ى ما را در دنیا بالا میبرد. در مناسبات بین‌المللى سهم هر کشورى به قدر قدرت درونى او است؛ هر مقدارى که واقعاً در درون اقتدار داشته باشد، سهمش از مجموعه‌ى مناسبات بین‌المللى به همان نسبت بالاتر است»

 جام

به گزارش علمدار بصیر: آیت‌‌الله هاشمی رفسنجانی روز چهارشنبه (مورخ 6شهریور 92) در دیدار خود با تنی چند از آزادگان و دانشجویان جمله‌ای را مطرح کرده‌اند مبنی بر اینکه «مهمتر از خلق یک حماسه، حفاظت از آن است تا فرصت‌طلبان و شکست‌خوردگان سیاسی، آن را آلوده به اقدامات افراطی و تفریطی نکنند.»

قاعدتاً منظور خاص آقای هاشمی از حماسه، انتخابات 24 خرداد و رأی‌آوری دکتر روحانی است و مراد ایشان از شکست‌خوردگان سیاسی نیز اظهرمن‌الشمس است و نیازی به اشاره ندارد.

جمله سؤال‌برانگیز آقای هاشمی دو بخش خاص دارد که باید پیرامون آنها توضیحاتی داد و البته توضیحاتی هم خواست.

قسمت درست جمله آقای هاشمی آنست که حماسه نیاز به حفاظت دارد و البته شاید بتوان در نقطه نظر ایشان این اشکال را هم وارد دانست که اصالت مهم بودن با خلق حماسه است و حفاظت در پله دوم قرار می‌گیرد.

سؤال ولی در جای دیگری رخ می‌نماید و آن اینکه حتماً آیت‌الله هاشمی هم می‌پذیرند که حماسه فقط در 24 خرداد امسال و در رأی‌آوری دکتر حسن روحانی تبلور نداشته و اساساً حماسه سیاسی از بدو انقلاب اسلامی تاکنون هرساله و در تمام انتخابات‌ها تکرار شده است.

به سخن دیگر اینکه، آنچه که در 24 خرداد 92 بعنوان حماسه رخ داد، همانی بود که در 22 خرداد 88 رخ نمود و البته قبلاً نیز در 3 تیر 84 بروز کرده بود و همینطور بوده و ان‌شاء‌الله خواهد بود.

و تأمل از اینجا آغاز می‌شود که بازخوانی کارنامه آیت‌الله هاشمی در انتخابات سال‌های 88 و 84 به هیچ وجه گزینه‌ای به نام «حفاظت از حماسه» را در مقابل قضاوت‌کنندگان و دیدگان مردم قرار نمی‌دهد.

ایشان در سال 88 و قبل از انتخابات در حالی که یکسال بود پیرامون حرکت سؤال برانگیز «ایجاد ستادهای صیانت از آرا توسط اصلاح‌طلبان» سکوت کرده بودند، به ناگاه نامه مشهور به «نامه بدون سلام و والسلام» را به مقام معظم رهبری مرقوم داشتند و در آن به جای آنکه بر حفاظت از ولایت فقیه و حماسه‌های پیش رو سخن بگو‌یند، در اقدامی دور از انتظار از دود و آتش و شعله‌وری سخن به میان آوردند.

یعنی در واقع قبل از بروز حماسه، زیر پایش را خالی کردند و پس از انتخابات نیز در اوج آشوب‌ها و درگیری‌های خیابانی که مسببانش بعدها اعلام کردند که تقلب یعنی رمز آشوب! و اساساً تقلبی هم در کار نبود بلکه منظور ما «تدلّس»! بود؛ نه تنها هیچ موضع صریح و شفافی در رد فتنه و تقلب و فروکاستن از تظاهرات‌ها نداشتند بلکه یا با زندانیان سیاسی و خانواده‌های دستگیرشدگان اغتشاشات دیدار کردند و یا از این گفتند که اغتشاشگران نه اوباش که دانشجویان! هستند و ای بسا حرف‌های شنیدنی! هم داشته باشند!

و در سال 84 و گاه شکست انتخاباتی آقای هاشمی هم، خودشان شاید باید توضیح بدهند که چه تلاشی غیر از سکوت و البته انتقاد گاه و بیگاه از دولت منتخب مردم انجام دادند؟!

آیا این اقدامات معنای حفاظت از حماسه می‌دهد؟!

پاسخ حتماً منفی است مگر اینکه منظور آیت‌الله از حماسه، صرفاً رأی‌آوری کاندیدای نسبتاً مطلوبشان در انتخابات اخیر باشد و لا غیر.

آیت‌الله هاشمی همچنین در قسمت دوم جمله اشاره شده، پای عبارتی به‌نام «شکست خوردگان سیاسی» را به میان می‌کشند و در ادامه اینطور از جمله ایشان مستفاد می‌شود که این شکست خوردگان، قصد آلودن حماسه به افراط و تفریط را دارند و حافظان حماسه نباید اجازه این‌کار را بدهند!

چه بد راهی را انتخاب کرده‌اید آقای هاشمی که بعنوان یکی از ارکان انقلاب اسلامی ما و کسی که به قول خودتان از او انتظار حفاظت از انقلاب و حماسه‌های انقلابی می‌رود، به خود اجازه می‌دهید که برای نامزدهای انتخابات اخیر و بیش از نیمی از شرکت کنندگان در انتخابات ایران که به نامزدهایی غیر از نامزد پیروز رأی داده‌اند، لقب «شکست‌خوردگان سیاسی» را به کار ببرید.

حضرت‌آیت‌الله! «شکست‌خورده» آنهایی هستند که در دوره‌های مختلف انتخابات، خواستند جلوی حماسه را بگیرند اما نتوانستند.

به سخن دیگر، شما حتماً بهتر می‌دانید که شکست خورده یعنی کسانی که قصد ابطال انتخابات سال 88 را داشتند و یا در سال 84 به هیچ وجه من الوجوهی حاضر به همکاری با دولت منتخب نشدند و رسالتی غیر از چوب لای چرخ دولت گذاشتن، برای خود ندیدند.

شما که غریبه نیستید آقای هاشمی!

در ساحت انقلاب اسلامی و همینطور در ساحت سیاست‌ورزی شیعی و تحلیل صحیح سیاسی، اساساً به بازنده انتخابات و به مردمی که به کاندیداهایی غیر از کاندیدای پیروز رأی داده‌اند، «شکست‌خورده» نمی‌گویند. بلکه به آنها «عنصر لازم و مقوّم برای بروز حماسه» لقب می‌دهند و در ادامه برای هر گفتار و معنایی غیر از این هم که بوی کوبش رقبا و دیگران از آن استشمام شود، متفقاً لقب «افراط» را برمی‌گزینند.

البته از حق نباید گذشت. شاید منظور شما از شکست‌خوردگان سیاسی، کسانی بوده‌اند که در این انتخابات اخیر اهداف خاصی را پی گرفته‌اند و ای‌بسا که «همگان» خطاب شما نبوده‌اند. ولی این پاسخ را هم بشنوید حضرت آیت‌الله که متأسفانه جمله شما هرگز چنین روحی ندارد و استفاده از آن، همه غیر از هواداران شناسنامه‌دار آقای دکتر روحانی را هدف می‌گیرد و متهم به افراط می‌کند.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنین از بابت «افراط» و «تفریط» در قبال حماسه هم انذار داده‌اند که حرفی است به‌حق و بجا.

در واقع، خطر افراط و تفریط همیشه وجود دارد و همه ما در این زمینه و در طول 35 سال گذشته،‌ تجربیات مشترکی داریم.

فقط آنچه از حقیقت، ناگفته باقی می‌ماند این است که از باب خیرخواهی و آگاهی آقای هاشمی باید اذعان کرد که نمادهای افراط و تفریط، بیش و پیش از آنکه در سمت مخالفان و منتقدان آقای هاشمی دیده و رصد شوند در سمتی حضور دارند که نزدیکی آنها به شخص آقای هاشمی غیر قابل انکار است.

این روزها از هر کودک دبستانی هم که بپرسیم، خیلی واضح پاسخ این سؤال‌ها را می‌داند که آیت‌الله هاشمی در سال 88 به هواداری از کدام طرف برخاست؟!

در سال 84 برای دولت منتخب مردم پیام همکاری و تعامل فرستاد یا پیغام قهر و آشتی‌ناپذیری؟!

و همینطور منش و ممشای ایشان در مقابله با افراط و تفریط‌های محرز چهره‌هایی مثل محمد خاتمی، میرحسین موسوی، مهدی کروبی، مهدی هاشمی، فائزه هاشمی، جریان اصلاحات و غیره چه بوده است؟!

این صحبت‌ها بیانگر آن نیست که مثلاً در سمت دیگر هیچ خبری از افراط و تفریط نبوده است. خیر!

مسئله اصلی اما مواضع آقای هاشمی و شخص ایشان است که به دسته اول هیچ تذکری نداده (و علی‌الرویه نخواهند داد!) و هیچیک از اقدامات آنها نظیر دعوت به اغتشاش علیه نظام اسلامی، مدعای تقلب، درخواست ابطال انتخابات، همکاری با ضد انقلاب و ... را گویا مصداق افراط و تفریط نمی‌دانند اما برای دسته دوم تا دلتان بخواهد پر است از مواضع انتقادی درست و غلطِ ریز و درشت و البته هر روزه آقای هاشمی که تمامی هم ندارند!

خلاصه اینکه سؤالی که با خوانش این قبیل جملات آقای هاشمی به ذهن متبادر می‌شود مبنی بر اینکه چرا حضرت‌‌آیت‌الله در مواقعی که باید دست یاری به سمت حماسه و مردم دراز کنند؛ اینچنین راه‌هایی را برای گفتمان خود انتخاب می‌کنند و با این واژگان به چه سودایی می‌اندیشند؛ پاسخی دارد سهل و ممتنع.

سهل از آنرو که فضای حاکم بر پاسخ‌های احتمالی فضایی واقعی است و صریحاً از برخی اغلاط و اشتباهات آقای هاشمی رونمایی می‌کند.

و ممتنع از آنرو که هیچکس هنوز نمی‌تواند باور کند، آن آقای هاشمی که امام راحل روزی فرمود زنده است چون نهضت زنده است؛ چرا وارد این راه شده است؟!

منبع:فارس

به گزارش علمدار بصیر: ‌یکی از سخنگویان دفتر نخست وزیری عراق ضمن تأیید خبر درگیری مرگبار در پادگان اشرف (محل استقرار گروهک تروریستی منافقین) ادعای برخی منابع خبری در خصوص حمله نیروهای عراقی به این محل را تکذیب کرد.

بی بی سی (BBC) در گزارشی از این ماجرا، از قول سخنگوی نوری مالکی تأکید کرد: «این افراد در نتیجه درگیری در بین ساکنان این اردوگاه کشته شدند و نیروهای عراقی در کشتن آن ها دخالتی نداشته اند.»

این در حالی است که "شاهین قبادی" سخنگوی سازمان مجاهدین خلق ایران [منافقین] در گفتگو با خبرگزاری اسوشیتدپرس (Associatedpress) مدعی حمله نیروهای عراقی به اشرف شده و شمار کشته ها را 44 نفر اعلام کرده است.

به گزارش بی بی سی، "حقی شریفی" یکی از مقامات عراقی که مسؤولیت کمپ اشرف را بر عهده دارد، به خبرگزاری فرانسه (AFP) گفته است: «هیچ حمله ای از خارج این اردوگاه صورت نگرفته و هیچ سربازی هم وارد این محل نشده... به نظر می رسد آنچه که اتفاق افتاده، مربوط به منفجر شدن چند بشکه نفت و یا گاز در داخل اردوگاه باشد.»

بر پایه گزارش تکمیلی جام سیاسی به نقل از شبکه العربیه (AlArabiya)، سازمان منافقین در بیانیه ای ضمن متهم کردن مقامات ایرانی به صدور فرمان این حمله، مدعی شده است: «بر اساس گزارش های موثق از داخل ایران، حمله به اشرف و قتل عام به دستور [آیت الله] خامنه ای به اجرا درآمده و "قاسم سلیمانی" این دستور را روز سه شنبه -پنجم شهریور- در سفر به بغداد مستقیماً به نوری مالکی ابلاغ کرده است.»

سازمان منافقین در این بیانیه، نظامیان عراقی وابسته به نوری مالکی و فرمانده پلیس دیالی را متهم کرده است که از شب قبل برای فرماندهی قتل عام در اشرف مستقر شده بودند.

بر اساس اولین ارزیابی مستقل از برنامه اتمی ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری ماه ژوئن، مقامات ایرانی به طور پیوسته در حال گسترش ظرفیت های هسته ای این کشور هستند. این درحالی است که ایران از برداشتن قدم هایی که منجر به تحریک اسرائیل می شود، دوری می کند.

بازرسان هسته ای سازمان ملل متحد که در تابستان از تاسیسات هسته ای ایران بازدید کردند، اعلام نمودند که شاهد نصب و راه اندازی صدها سانتریفیوژ جدید در دو پایگاه جدید برای اورانیوم غنی شده بوده اند. مقامات همچنین دریافتند که ذخایر موجود ایران از سوخت کم غنی شده تا 6 درصد از ماه می به بیش از 15 هزار پوند که در تئوری اگر این مواد به درجه تسلیحاتی غنی شده برسند، برای ساخت حدود 9 بمب هسته ای کافی است.

ایران، با این حال، بیشتر ذخایر اورانیوم خود را به شکل فلزی تبدیل کرده است که نمی تواند به راحتی در یک برنامه تسلیحاتی استفاده شود. ایران در الگویی که برای اولین بار در سال گذشته مشاهده شده، به نظر می رسد درجه بندی سهام خود را از بسیاری از انواع سلاح های کوچک و بزرگ حساس اورانیوم در سطح زیر "خط قرمز" مد نظر اسرائیل، نگه داشته است.

با وجود گزارش مختلط در پیشرفت هسته ای ایران، آژانس بین المللی انرژی اتمی، تهران را بخاطر امتناع از همکاری با تلاش های دیده بان سازمان ملل متحد برای بازرسی سایت های هسته ای  که دولت های غربی معتقدند در آنها ایران در حال انجام پژوهش ها برای ساخت سلاح های مخفی بوده است، مورد انتقاد قرار داد.[ بهانه های جدید برای باز ماندن پرونده هسته ای ایران ]

در این گزارش که برای نشست ماه آینده هیئت مدیره 35 کشور آژانس سازمان ملل متحد آماده شده؛ آمده است: "آژانس قادر به ارائه تضمین معتبر در خصوص عدم وجود هرگونه مواد و فعالیت های هسته ای اعلام نشده و مشکوک در ایران نیست، و در نهایت می توان نتیجه گیری کرد که تمام مواد هسته ای در ایران در راستای فعالیت های صلح آمیز است."

این گزارش  احتمالا اولین گزارشی  است که بعد از اینکه حسن روحانی جایگزین محمود احمدی شد، با دقت تنظیم شده است. رئیس جمهور ایران یک روحانی میانه رو و نزدیک به رهبر است.

پس از مراسم تحلیف روحانی، در 4 آگوست در نزدیکی پایان چرخه گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی، تحلیلگران در حال جستجو و تحقیق و تفحص برای دستیابی به شواهد اولیه از نیت دولت جدید در زمینه فعالیت های هسته ای و سیاست مأخوذ در این رابطه هستند. روحانی متعهد شده است که به دنبال یک سیاست خارجی معتدل تر از دولت های گذشته خواهد بود، و همچنین او به تمایل برای پذیرش امتیازات هسته ای در ازای رهایی از تحریم های غرب اشاره کرده است. اما روحانی اعلام کرده است که ایران دست از حق استفاده صلح آمیز از انرژی اتمی برنخواهد داشت.

کارشناسان هسته ای که این گزارش را بررسی کرده اند، می گویند که این گزارش و پیشنهادات آن، برای آرام کردن و کاستن از نگرانی غربی ها بسیار مناسب است. با نصب بیش از 15 هزار سانتریفوژ در تاسیسات اتمی ایران، این کشور بسرعت به ساخت سلاح اتمی نزدیک می شود.

دیوید آلبرایت، بازرس سابق سازمان ملل متحد  و رئیس موسسه علوم و امنیت بین المللی، در این رابطه می گوید: "به نظر می رسد ایران در حال تلاش برای ساخت صفحات سوخت برای یک راکتور آب سنگین است و ایالات متحده از روزی می ترسد که ایران بتواند پلوتونیوم برای سلاح های هسته ای را از آن بدست بیاورد. وی همچنین اشاره کرد که ایران، به نظر می رسد خط تولید بسیاری از سانتریفیوژهای جدید خود را به تاخیر انداخته است."

به گزارش علمدار بصیر: محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور سابق که قرار بود عصر امروز یکشنبه در نشست سالانه اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در دانشگاه تربیت مدرس حضور یافته و به سوالات دانشجویان پاسخ دهد، در آخرین لحظات از حضور در این نشست خودداری کرد.
بر اساس این گزارش، روز گذشته، رنجبر، رئیس دانشگاه تربیت مدرس در واکنش به اعلام خبر حضور احمدی‌نژاد در این دانشگاه گفته بود که وی اگر به دانشگاه تربیت مدرس می‌آید، ابتدا از گفته‌ خود در دوران ریاست‌جمهوری‌اش مبنی بر اینکه "دانشگاه تربیت مدرس در دوره فعلی رویکرد علمی ندارد" عذرخواهی کند.
رنجبر همچنین روز گذشته گفته بود که مجوزی برای حضور احمدی‌نژاد در دانشگاه تربیت مدرس صادر نشده، اما رئیس دانشگاه تربیت مدرس صبح امروز رسماً اعلام کرد که مجوز حضور رئیس‌جمهور سابق کشورمان در این دانشگاه اخذ شده و مشکلی برای حضور وی در این دانشگاه وجود ندارد.
علیرضا کریمی دبیر سیاسی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل سراسر کشور پس از حضور نیافتن احمدی‌نژاد در نشست اتحادیه در جمع دانشجویان و اعضای اتحادیه دانشجویان مستقل گفت: ساعت 16:13 همراهان رئیس جمهور سابق با ما تماس گرفتند و گفتند آقای احمدی‌نژاد می‌گوید: چون فضای دانشگاه تربیت مدرس ملتهب شده است و قصد این را ندارم در فضای فعلی آرامش کشور به‌هم بریزد، از دوستان عذرخواهی کنید.
وی ادامه داد: همراهان رئیس جمهور سابق تأکید کردند احمدی‌نژاد اعلام کرد: به دانشجویان بگویید یک دیدار از من طلبکار شده‌اند و از تک‌تک آنها عذرخواهی می‌کنم.
دبیر سیاسی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل ادامه داد: دقایقی قبل حتی در حال رایزنی با ثمره هاشمی مشاور ارشد رئیس جمهور سابق بودیم که تلاش‌های ما برای قانع کردن وی و احمدی‌نژاد به‌منظور حضور در دانشگاه نتیجه نداد و پاسخ منفی دادند.
وی همچنین با اشاره به برخی از مباحث پیش‌آمده در رابطه با حضور و یا عدم‌حضور احمدی‌نژاد در دانشگاه تربیت مدرس اظهار داشت: دعوای اصلی رئیس دانشگاه با احمدی‌نژاد به 6 ماه قبل برمی‌گردد که رئیس جمهور سابق به‌دلیل پایین آمدن رتبه علمی دانشگاه و تبدیل آن به محیط سیاسی دستور عزل آقای رنجبر را داده بودند و امروز نیز این مشکلات و مباحث دامن نشست سالانه ما را گرفته است.
منبع : تسنیم

به گزارش علمدار بصیر: نعیمه اشراقی خواهرزن محمدرضا خاتمی روز پنج شنبه هفت شهریور در صفحه فیس بوک خود نوشت: «آقای هاشمی رفسنجانی در ملاقات با جمعی از مردم استان اصفهان در حسینیه جماران که ساعاتی پیش انجام شد در ارتباط با بمباران اخیر سوریه سخنانی بدین مضمون ایران نمود: «دولتی که ملت خود را بمباران شیمیایی کند عواقب سخت آن را خواهد دید همانگونه که صدام در بمباران حلبچه ننگ ابدی را بر خورد خرید و دچار چنین سرنوشت هولناکی شد.»

در واکنش به این "نقل قول شگفت آور" بود که رضا سلیمانی،مدیرکل روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت روز شنبه ضمن تکذیب اظهارات نعیمه اشراقی به فارس گفت: خانم اشراقی گفته است که من خودم آنجا نبودم و از سوی دیگر موضع آقای هاشمی درباره سوریه،‌فلسطین و‌ لبنان شفاف است و با یک شایعه مخدوش نمی‌شود.

وی با اشاره به بخش دیگری از سخنان هاشمی گفت: آقای هاشمی در آن دیدار گفت که در سوریه هم این سلاح شیمیائی به کار برده شده اما اصلاً بحث دولت اسد را در این زمینه مطرح نکرد و گفت آمریکا می‌خواهد با این بهانه به سوریه حمله کند لذا سخنان هاشمی تحریف شده و خانم اشراقی تفسیر خود را مبنا قرار داده است.

بسیاری از ناظران سیاسی که باور دیدگاهی خلاف رویکرد نظام از سوی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام برایشان سخت بود و از نقل قول خانم اشراقی شگفت زده شده بودند با تکذیبیه مجمع تشخیص نفس راحتی کشیدند. اما در کمال ناباوری، هاشمی "نقل قول تکذیب شده" خود را این بار در استان مازندران بیان کرد!

به گزارش ایلنا، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی عصر روز یکشنبه در مراسم سالگرد ارتحال آیت‌الله‌صالحی مازندرانی در شهر شیرگاه سوادکوه شمالی گفت: ما در محاصره، تحریم و بایکوتیم و نمی‌توانیم از منابع استفاده کنیم، باید گران بخریم و در دریافت پول هم با مشکلات فراوان روبرو هستیم اما اخیرا شاهد خطر بزرگ تری هستیم.

هاشمی بحران سوریه را نگرانی اصلی منطقه و ایران دانست و افزود: اکنون آمریکا، جهان غرب با همراهی برخی از کشورهای عربی تقریبا شیپور جنگ در سوریه را به صدا درآوردند که خدا به مردم سوریه رحم کند.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: مردم سوریه در این 2سال آسیب‌های فراوانی دیده‌اند، زندان‌ها مالامال از مردم است و دیگر ورزشگاه‌ها را بدل به زندان کرده‌اند، بیش از 100 هزار نفر کشته و میلیون‌ها آواره وضعیت اسفبار سوریه را بیش از پیش نمایان می‌کند.

هاشمی سپس گفت: مردم از طرف حکومت خودشان مورد حمله شیمیایی واقع شده‌اند و حالا هم باید منتظر حمله خارجی‌ها باشند.
ادعاهای باورنکردنی آقای هاشمی درباره استفاده از سلاح های شیمیایی در سوریه، دقیقا تکرار دروغ‌های سران کاخ سفید و تل آویو است که سازمان ملل هم آن را تایید نکرده و حتی مخالفان نظام سوریه خود به استفاده از این سلاح مرگبار اذعان کرده اند!

حتی بر پارلمان انگلیس هم پوشیده نیست که حملات شیمیایی علیه مردم سوریه از سوی تروریست ها بوده است چرا که اجازه همراهی با آمریکا در حمله به دمشق را به نخست وزیر بریتانیا نداد.

گرچه مواضع غیرقابل توجیه و خلاف اصول انقلاب از سوی هاشمی رفسنجانی در سال های پس از فتنه 88 بشدت افزایش یافته اما قطعا دلسوزان انقلاب و نظام، تکرار و تداوم چنین مواضعی آن هم از جایگاه ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را بر نمی تابند.

به همین دلیل افکار عمومی از آقای هاشمی انتظار جدی دارند که درباره این مواضع خود تامل و بررسی کند و به سرعت آنها را با واقعیت های منطقه و سوریه همسو کند در غیر اینصورت اینگونه اظهارات خشم همه حامیان مقاومت در داخل و منطقه را به دنبال خواهد داشت.
منبع : جهان نیوز