حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: در جریان نشست اعضای سابق تیم هسته‌ای کشورمان با کمیسیون ویژه بررسی برجام که از شبکه خبر سیما پخش شد، یکی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، پرسشی را مطرح کرد که دیدگاه پیوست آن، یکی‌از چالش‌های مطرح این روزها درباره بررسی توافق وین است. آقای دکتر بروجردی رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از آقای دکتر جلیلی پرسید؛ شما گزارش امروز را به صورت گسترده‌تر و 12 ساعته در شورای عالی امنیت ملی نیز مطرح کرده بودید و در آن شورا سران سه قوه و مسئولان عالی‌رتبه نظامی و امنیتی که نسبت به امنیت و منافع ملی کشورمان حساسیت بالایی دارند، حضور داشتند و قاعدتا بعد از شنیدن گزارش شما بایستی برجام را با رأی قاطع رد می‌کردند. آیا چنین اتفاقی افتاده است؟ و یا اتفاق دیگری رخ داده است؟

پرسش این نماینده محترم اگرچه در قالب سوال مطرح شده بود ولی باید آن را «پاسخ» ایشان به گزارش دکتر جلیلی تلقی کرد. با این توضیح که می‌گوید اگر آنچه آقای جلیلی درباره نقاط ضعف و کاستی‌های فاجعه‌آفرین توافق وین مطرح می‌کند، واقعیت داشته و قابل قبول باشد، به طور طبیعی و منطقی انتظار آن بود که سران سه قوه و مسئولان عالی‌رتبه نظام بعد از شنیدن این گزارش در شورای عالی امنیت ملی، برجام را در همان جلسه و با رأی قاطع رد کرده باشند! و می‌پرسد آیا چنین اتفاقی افتاده است؟ و نتیجه می‌گیرد که اگر اینگونه نبوده است، توضیحات دکتر جلیلی درباره خطرآفرینی برجام نیز نمی‌تواند قابل قبول باشد!

دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی اما در پاسخ این سوال می‌گوید؛ آنچه در جلسات این شورا مطرح می‌شود دارای طبقه‌بندی محرمانه است و انتشار آن تنها از جانب و با صلاحدید رئیس و یا دبیر شورای عالی امنیت ملی مجاز خواهد بود و پیشنهاد می‌کند پاسخ این پرسش را از آقای شمخانی که قرار است فردا در همین جلسه حضور پیدا کند جویا شوید.

ما هم از تصمیم نهایی شورای عالی امنیت ملی درباره برجام و پذیرش، ردنهایی و یا شرط‌گذاری برای آن خبر چندانی نداریم اما، تا آنجا که می‌دانیم، گزارش و نظر اولیه این شورا قبل از روز پنج‌شنبه 12 شهریورماه جاری به محضر رهبر معظم انقلاب تقدیم شده است و حضرت آقا روز 12 شهریور در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری با ایشان، بر ضرورت بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی تاکید ورزیده و توصیه فرموده بودند «مصلحت نیست که ما مجلس را از این قضیه برکنار بداریم... باید مجلس وارد بشود».

آن روز رهبر معظم انقلاب در این خصوص فرموده بودند؛

«یک بحثی که امروز وجود دارد بحث مجلس است؛ وضع حقوقی و قانونی و مانند اینها را کسانی که اهل این مسائل هستند باید بررسی کنند و ببینند که اقتضائات حقوقی و آنچه الزامات حقوقی این مسئله است چیست و طبق همان بایست عمل بشود؛ ما وارد آن نمی‌شویم. لکن آنچه از نگاه کلی، من عرض می‌کنم- که به آقای رئیس‌جمهور هم این را عرض کرده‌ام- این است که به نظر ما مصلحت نیست ما مجلس را از این قضیه برکنار بداریم؛ چون قضیه‌ای است که بالاخره دو سال است که کشور به طور کلی متوجه به آن است و حالا هم به یک نتایجی رسیده؛ باید مجلس وارد بشود. حالا مجلس چه بکند؟ بنده هیچ توصیه‌ای ندارم به مجلس شورای اسلامی که با این چه جوری عمل بکند. اولا نوع تصمیم‌گیری چه جوری باشد؟ به نحو تصویب یا رد باشد، یا به نحو دیگری تصمیم‌گیری کنند؟ آیا رد کنند، آیا تصویب کنند؟  بنده هیچ توصیه‌ای ندارم. نظر متبع، نظر نمایندگان ملت است و اینکه چه بکند، چه نکند را ما عرض نمی‌کنیم. ما معتقدیم که بالاخره خوب است مجلس را برکنار نکنیم و نمایندگان ملت باید تصمیم بگیرند.»

درباره موضوع پیش‌روی و بیانات حضرت آقا در این زمینه که نقشه راه است، اشاره به نکاتی ضروری و گره‌گشا به نظر می‌رسد و قبل از پرداختن به این نکات، گفتنی است نگارنده مانند همیشه در برداشت از بیانات رهبر‌معظم‌انقلاب صرفا بر نظرات صریح و رسما اعلام شده حضرت ایشان تکیه دارد، یعنی همان که اخیرا بیت‌ معظم‌له طی بیانیه‌ای بر آن تاکید ورزیده و استنادهای برگرفته بعضی‌ها از نظرات - احیانا- اعلام شده حضرتش در جلسات خصوصی را غیرقابل استناد اعلام کرده است. و اما...

1- حضرت آقا پیش از این نیز بر ضرورت بررسی برجام در مجاری قانونی تاکید کرده بودند ولی از آنجا که به صراحت از این مجاری- شورای امنیت و یا مجلس شورای اسلامی- نامی به میان نیاورده بودند، بسیاری از دوستان، این مجرای قانونی را منحصر به شورای عالی امنیت ملی تلقی می‌کردند تا آنجا که بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی را- که تصریح اصول 77  و 125 قانون اساسی است- نه فقط ضروری نمی‌دانستند، بلکه با مصالح نظام نیز ناهمخوان معرفی می‌کردند! اما بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب تردیدی باقی نمی‌گذارد که برخلاف نظرات یاد شده، بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی مورد تائید و تأکید ایشان است.

2- بیانات روز 12 شهریور رهبر معظم انقلاب در تاکید بر ورود مجلس شورای اسلامی و بررسی برجام در خانه ملت در حالی است که شورای عالی امنیت ملی طی چند هفته متوالی، بررسی برجام را در دستور کار خود داشته و گزارش برخاسته از این بررسی را نیز به محضر رهبر معظم انقلاب تقدیم کرده است. بنابراین، اگر حضرت ایشان بررسی برجام در این شورا را کافی می‌دانستند  بر ورود مجلس به موضوع و بررسی برجام در خانه ملت تاکید نمی‌ورزیدند.

 این نکته نیز قابل توجه است که حضرت آقا علاوه بر شورای عالی امنیت ملی، ورود مجلس را هم ضروری دانسته‌اند و در هر دو حالت یاد شده، آنچه کمترین تردیدی در آن راه ندارد، این که، نتیجه بررسی شورای عالی امنیت ملی هرچه بوده است و هرچه قرار است باشد، از نگاه رهبر معظم انقلاب، ضرورت بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی را منتفی نکرده و نمی‌کند. این نکته می‌تواند پاسخی برای پرسش برادر عزیزمان جناب آقای دکتر بروجردی باشد که در صدر این یادداشت به آن اشاره شد.

3- بیانات صریح رهبر معظم انقلاب به وضوح حاکی از آن است که ایشان نیز مانند حضرت امام(ره) و به روال همیشه مجلس را در «رأس امور» می‌دانند و برخلاف آنچه که برخی از دوستان ادعا می‌کنند، بررسی برجام در مجلس را صرفا برای اطلاع نمایندگان تلقی نمی‌فرمایند. در این بخش از بیانات معظم‌له دقت کنید؛

«باید مجلس وارد بشود. حالا مجلس چه بکند؟ بنده هیچ توصیه‌ای ندارم به مجلس شورای اسلامی که با این (برجام) چه جوری عمل بکند، اولا نوع تصمیم‌گیری چه جوری باشد؟ به نحو تصویب یا رد باشد یا به نحو دیگری تصمیم‌گیری کنند؟ آیا رد کنند؟ آیا تصویب کنند؟ بنده هیچ توصیه‌ای ندارم، نظر متبع، نظر نمایندگان ملت است و اینکه چه بکند و چه نکند را ما عرض نمی‌کنیم، ما معتقدیم که بالاخره خوب است مجلس را برکنار نکنیم و نمایندگان ملت باید تصمیم بگیرند».

آنچه به وضوح از بیانات رهبر معظم انقلاب استنباط می‌شود این که؛ ایشان اگرچه درباره چگونگی ورود مجلس به بررسی برجام توصیه‌ای ندارند ولی؛

اولا: ضرورت ورود مجلس به بررسی برجام را به منظور تصمیم‌گیری درباره آن می‌دانند.

ثانیا: این تصمیم‌گیری را شامل هر دو حالت«رد» یا «قبول» برجام می‌دانند.

ثالثا: نظر نهایی مجلس اعم از «رد» یا قبول برجام را لازم‌الاجرا معرفی فرموده‌اند. (نظر متبع-لازم‌الاجرا- نظر نمایندگان ملت است) و یا آنجا که می‌فرمایند «نمایندگان ملت باید تصمیم بگیرند».

4- فاصله میان دو سوی ماجرا یعنی «پذیرش» یا «رد» توافق وین از نوع تفاوت‌های اندک و جزئی نیست که چشم‌پوشی از آن در هر دو حالت رد یا پذیرش امکان‌پذیر باشد. بلکه در یک سو کسانی هستند که آن را «فتح‌الفتوح»! تلقی می‌کنند و در سوی دیگر کسانی که پذیرش آن را فاجعه‌آفرین می‌دانند. بنابراین بدیهی است که نمایندگان محترم مجلس در بزنگاه تاریخی و تعیین‌کننده‌ای قرار دارند و تصمیم نهایی آنها در ادامه راه انقلاب و نظام مقدس برخاسته از آن نقش سرنوشت‌سازی دارد. اگر آنگونه که بسیاری بر این باورند- و نگارنده نیز بارها، با استناد به متن برجام و قطعنامه 2231 بر این باور تاکید داشته است - پذیرش توافق وین، فاجعه‌آفرین باشد، کمترین بی‌دقتی در بررسی آن گناهی بزرگ و نابخشودنی خواهد بود که صد البته از ساحت نمایندگان محترم مردم به دور است.

5- برخلاف توهم‌پراکنی دشمنان بیرونی و برخی از جریانات آلوده داخلی، قاطبه نمایندگان مردم علی‌رغم سلیقه‌های متفاوت سیاسی در پاسداری از اسلام و انقلاب و منافع و امنیت ملی کشورمان نگاه مشترکی دارند و نشست چند جلسه اخیر در کمیسیون ویژه بررسی برجام که با مدیریت هوشمندانه برادر عزیزمان آقای دکتر زاکانی همراه بود، نمونه‌ای مثال‌زدنی و امیدوارکننده از این دست است.

گوشه ای از سخنان گوهربار مقام معظم رهبری، در دیدار با مسئولان دولت را ابتدا تقدیم حضور می کنم.

""""""یک نکته‌ای را من در این مسئله‌ی هسته‌ای و تمام شدن مسئله‌ی هسته‌ای در ذهنم هست که جزو نگرانی‌های من است، جزو دغدغه‌های بنده است و آن این است که ما توجّه کنیم به هدفهایی که دشمنان صریح جمهوری اسلامی در ذهن خودشان دارند میپرورانند و کارهایی که میخواهند انجام بدهند. مسلّم است که دشمنی‌های دشمنان جمهوری اسلامی از اوّل انقلاب تا حالا کاسته نشده؛ بله، یک جاهایی دشمنی‌ها و اِعمال دشمنی مهار میشود     -در این شکّی نیست- لکن این به‌معنای این نیست که دشمنی‌ها کم شده.

 اعتقاد ما این است که دشمنیِ رژیم جعلی و غاصب صهیونیستی یا دولت ایالات متّحده‌ی آمریکا با ما از اوّل تا حالا هیچ کم نشده؛

همان کارهایی که از روز اوّل انقلاب میکردند، امروز هم میکنند؛ منتها خب کارها تطوّر پیدا کرده، شیوه‌های کاری آنها تحوّل پیدا کرده؛ پیشرفت پیدا کرده؛ یک‌وقت یک‌جور دشمنی میکردند، ضربه میزدند، حالا با ابزار دیگری، با وسیله‌ی دیگری؛ این را نباید از نظر دور داشت.

 این را مطلقاً همه‌ی مسئولین مختلف -فقط مخصوص وزارت خارجه و آقای دکتر ظریف نیست؛ دستگاه‌های مختلف، دستگاه‌های اقتصادی، دستگاه‌های فرهنگی- توجّه داشته باشند که ما در داخلِ نقشه‌ی طرّاحی شده‌ی دشمن قرار نگیریم و بازی نکنیم؛ که فلان تصمیمی که ما میگیریم، چه در زمینه‌ی سیاست، چه در زمینه‌ی اقتصاد، چه در زمینه‌ی تجارت، چه در زمینه‌ی فرهنگ، کمک بکند به آن بسته‌ی تعیین‌شده‌ی دشمن که برای خودشان هست.

 ما از حرفهای اینها و از نوشته‌جات اینها و از اظهارات گوناگونشان میتوانیم مقاصدشان را بفهمیم؛

و هوشیار باشیم؛ من چند روز قبل از این، در صحبت گفتم که اینها در صدد نفوذند، در صدد رخنه کردنند؛ این رخنه از جاهای مختلفی ممکن است باشد؛ مواظب باشید    

.

در زمینه‌های گوناگون؛ در زمینه‌های اقتصادی، در رفت‌وآمدها، در همه‌ی دستگاه‌ها؛ یکی این مسئله‌ی صراحت است""""""""""

این سخنان مقام معظم رهبری که بسیار شفاف و روشن بیان کردند هدف اصلی آمریکا را برای همگان آشکار کرد ولی متأسفانه بی توجهی نسبت به این موضوعات همیشه وجود داشته و اکنون نیز بیشتر شده است.

 اینکه امام خامنه ای می فرمایند از حرف هایشان، مقاصدشان را می فهمیم بسیار جای تأمل برای مسئولان دولتی دارد تا متوجه این موضوع شوند و پشت گوش قرار ندهند.

باید باور داشته باشیم که هدف اصلیشان تغییر نظام است و به راحتی دست دوستی خود را دراز نکنیم که بعدها پشیمان گردیم.

و اما نکته قابل اهمیت آن در این است که پس از سه روز این سخنان به حقیقت می پیوندد و فقط آینده نگری مقام معظم رهبری را آشکار می کند.

اوباما، رئیس جمهور آمریکا، سخنان دو روز پیش خود را اینگونه آغاز کرد: "شخصیت (ماهیت) رژیم ایران تغییر کند."

اوباما گفت: «ما به ایران اعتماد نداریم؛ ایران دشمن آمریکا است؛ یهودستیز و منکر هولوکاست است.»

 رئیس‌جمهور آمریکا همچنین ایران را «رژیمی ناخوشایند» خطاب کرد و افزود: «هنگامی که با حکومتی سر و کار دارید که هولوکاست را انکار می‌کند، باید آن را جدی بگیرید.

سخنان باراک اوباما نشان می دهد که با نفوذ در ایران قصد تغییر نظام را دارند در غیر این صورت نمی توان باور داشت که دلشان برای ما سوخته است.

باراک اوباما به صراحت ایران را دشمن اصلی خود می داند و آن را رژیمی ناخوشایند می شمرد و این در حالی است که مسئولین ما هیچگونه موضعی در این باره نمی گیرند و حتی از لفظ دشمن نیز استفاده نمی کنند.

باید هوشیار باشیم و همانگونه مقام معظم رهبری فرمودند رودربایستی نداشته باشیم.

امید است سرانجام هرکاری که می کنیم سرافرازی ایران را شاهد باشیم.

علمدار بصیر: برجام .... ایران.... آمریکا

طی 24 ساعت دو رئیس جمهور به پشت تریبون می روند و سخنانی می زند برای مردم خود اما این کجا و آن کجا...

و امام تفاوت این دو سخنرانی را در ادامه بخوانید.

دکتر روحانی، رئیس جمهور ایران در نشست خبری خود در پاسخ به خبرنگاری مبنی بر اجرای برجام گفت: رفتن به مجلس یعنی چیزی که وزیر خارجه و رئیس جمهور تا حالا امضا نکرده، امضا کنیم. یعنی بر خودمان الزاماتی کنیم که هیچ کشوری نکرده است. بقیه کشورها هم رئیس جمهور و وزیرخارجه شان امضا نکرده. چرا میخواهیم فشاری را از لحاظ حقوقی بر مردم ایران وارد کنیم که هیچ الزامی ندارد    .

این سخنان یعنی اینکه در برجام هیچ مشکلی برای ایران به وجود نخواهد آمد و همه ی آن به نفع ملت عزیزمان خواهد بود.

و اما سخنان بارک اوباما در خصوص برجام را بخوانید:

رئیس‌جمهور آمریکا افزایش توان آمریکا برای مقابله با ایران بعد از انقضای عمر سند «برجام» را از جمله دیگر مزایای توافق خواند و گفت: «با این توافق، بعد از گذشت 15 سال، رئیس‌جمهور آمریکا، هر کسی که باشد، از موضع قدرتمندتری برای پاسخدهی به ایران برخوردار خواهد بود .»

اوباما درباره دلیل این استدلال خود گفت زیرا با توافق ایران، برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی تا آن زمان مهار شده، و پیشرفتی نخواهد داشت.

اوباما گفت: «در مباحثات مربوط به ایران، این نکته را به خاطر داشته باشید که ما همه طرفدار اسرائیل هستیم.»

رئیس‌جمهوری آمریکا در ادامه خاطرنشان کرد، به باور او، سیاستهای آمریکا و اسرائیل بعد از اتمام مباحثات کنگره درباره «برجام»، «به سرعت» با یکدیگر همسو خواهد شد

وی گفت: ما در صورتی که ایران تقلب بکند، توان بازگشت آنی تحریم‌ها را خواهیم داشت.» او تأکید کرد این چیزی است که در «برجام» آمده است    . 

این سخنان رئیس جمهور آمریکا نشان از پروژه ای دارد که برای ایران بس گران تمام خواهد شد.

اوباما به صراحت اعلام می کند که برنامه ی هسته ای ایران تا آن زمان به طور کامل مهار خواهد شد و تنها کشوری که در مقابلش قد علم کرده است نیز زانوی تسلیم خواهد زد و این در حالی است که اکنون دکتر روحانی از امضا نکردن آن و تحمیل آن به ملت حرف می زنند.

مطمئنا هیچ رئیس جمهوری بد کشورش را نمی خواهد ولی اینکه نگاه وی به آینده چقدر باشد مهم است.

اوباما از قدرتمند شدن کشورش در 15 سال آینده می گوید و این یعنی اکنون در حال از دست دادن قدرتش می باشد و ما نیز باید از این فرصت استفاده کنیم نه اینکه زمینه ساز قدرتمند شدنش شویم.

باورش سخت است ولی باید بپذیریم که نگران کننده است و عواقب آن بعدا مشخص خواهد شد.

علمدار بصیر:

انگلیس.... سفارت.... بریتانیا....فتنه88....دشمن.....این ها واژه هایی است که مدام از ذهن گذرانده می شود و اکنون انگار نادیده گرفته شده است.

تاریخچه ی کشور انگلیس را با واژه استعمار گره زده اند و نمی توان به هیچ طریقی آن را منفک دانست.

کشوری که سال های سال برای ایران جز زحمت کار دیگره ای انجام نداده است و با فتنه انگیزی هایش باعث آشوب در نظام گشته است اکنون با کلید تدبیر برخی ها قفل سفارتش باز شد تا امیدش دوباره زنده شود.

باز شدن سفارت انگلیس چیزی نبود که بتوان از آن را به راحتی گذشت در حالی که برخی ها مثل آب خوردن چشم ها را بسته و خودشان را انگار به خواب زده باشند اتفاقات چند سال پیش را به فراموشی سپرده اند.

حضور بسیار فعال انگلیس در فتنه 88، دسیسه های مداوم آن در گذشته که همه برای به انزوا کشدن ایران بود به یکباره نادیده گرفته شد و اکنون ندای خوشحالی سرمی دهند که ما با دنیا به صلح رسیده ایم.

زدن ریشه ی اسلام و نابودی ایران آرزویی است که در سر دولت انگلیس رشد کرده و ادامه دارد و پایان پذیر نیست اما متأسفانه با اینکه نقشش را در فتنه 88 دیدیم ولی باز نیز اجازه ورودشان را به کشورمان دادیم.

متأسفانه امروزه انگلیس و آمریکا و چند کشور دیگر را تمام دنیا می بینینم و آن ها برایمان تصمیم می گیرند که امید است برای آینده ما تصمیم نگیرند...

اکنون باز شدن سفارتشان را شاهد هستیم و چند وقت بعد فتنه آن ها را زیرا گذشته انگلیس معلوم است پس خواهشا به آینده امیدوارش نکنیم.

اینکه بگوییم دیگر راه آن ها عوض شده است و با ایران دست دوستی داده اند، خیال خامی است که باید برای آن تأسف خورد.

اکنون که کار از کار گذشته است و با کلید تدبیر، امید تازه ای برای فتنه ی دیگری در دلشان روشن شده است، اما همگان بدانند که ملت ایران همچنان بیدار است و هشدار می دهد.

امیدواریم این اقدام تبعاتی را در انتخابات امسال و سال های بعد نداشته باشد که اگر چنین شد باید گفت وای بر......

پس همه بدانند تکبیری که بعد از هر نماز داده می شود و مرگ بر انگلیس گفته می شود نشان از این دارد که این کشور، منفور ملت است، والسلام...