خانه ای که راه بهشت را نشان می دهد/ مادر مستحق نهبندانی منتظر نگاه مهربانانه ی مسوولین و خیّرین استان

به گزارش علمدار بصیر به نقل از خاورستان: دو شنبه 15 اردیبهشت ماه بود که خبری با عنوان جناب مسئول، آقای مدیر، آقای رئیس و خیّر محترم شما را به خدا این نامه را بخوانید در سایت خاورستان درج شد. در آن موقع وقتی نامه را خواندم باورش کمی برایم سخت بود که مگر می شود  به قول آن طنز پرداز سیستانی که می گفت در عصر موشک و فضا پیما کسی در چنین خانه ای زندگی کند.

خبر این نامه بزودی در خیلی از سایت های کشوری و منطقه ای منتشر شد .چون آدرس نامه و نویسنده آن مشخص نبود فکر می کردم باید این خانه در یکی از روستاهای نهبندان باشد و تصور این که در خود شهر نهبندان باید به دنبال این خانه باشم برایم سخت بود.

فکر نمی کردم به این زودی مسوولان تماس بگیرند و خواستار آدرس این خانواده شوند. با پیگیری های مداوم و پس از یک روز سرانجام توانستم شماره تلفن این مادر زحمتکش را پیدا کنم و با وی تماس گرفتم. ابتدا گوشی را برنمیداشت و پس از گرفتن های مکرر جواب داد. پس از احوالپرسی گفت پسر کوچکم را به دکتر بردم و به همین دلیل در خانه نبودم. وقتی گفتم نامه ی شما را در سایت درج کرده ایم و مدیرکل کمیته امداد خراسان جنوبی خواستار پیگیر این مسئله شده است کمی با من به صورت تلفنی صحبت کرد. از حال و روز زندگی و از شب بارانی دیشب برایم اینگونه گفت: حال و روز خانه ما بسیار نامناسب است و دیشب از ترس اینکه سقف خانیمان بر روی ما نیوفتد با کودکانم بیرون از خانه در زیر باران شب را روز کردیم.

پس از قطع تماس با این مادر به کمیته امداد امام خمینی(ره) خراسان جنوبی, با آقای آراسته تماس گرفتم و موضوع را با وی در جریان گذاشتم. وی ابراز امیدواری کرد که هر چه زودتر پیگیری خواهد شد و این در عمل نیز ثابت شد. به صورت تلفنی با کمیته امداد امام خمینی(ره) شهرستان نهبندان هماهنگ و قرار شد که بلافاصله به خانه ی این خانواده اعزام شویم.

با یکی از مسئولین کمیته امداد امام خمینی(ره)نهبندان قرار گذاشتیم تا به این خانه برویم و از نزدیک این مکان را ببینیم.

وقتی به محل آدرس رسیدم در قرمز رنگی که دو طرف آن دیوار آجری نزدیک به یک متر و نیم آن را از کوچه جدا می کرد توجه ام را جلب کرد.

زنی میانسال با کودکی چند ماهه در آغوش که گریه می کرد و کودک چند ساله دیگری که در کنارش بود به استقبال ما آمد.

به داخل که می رویم, خانه ای که حیاط خاکی بزرگی دارد و در گوشه ای از آن دو اتاق قرار دارد که از اصول مهندسی در آن خبری نیست نگاهمان را به خود جلب می کند،سقف دو اتاق از ایرانیت است و روی آن هم چند آجر که مانع باد بردن آن شود.

زن برای ما از زندگی اش می گوید که این زمین را نزدیک به هجده سال پیش از شهرداری خریده ام .

کودک گریان خود را تکان می دهد و می گوید هشت سال پیش پس از فوت شوهر اولم ازدواج مجدد کردم ولی شوهرم هیچ گونه رسیدگی به ما نمی کند و زن دیگری هم دارد که با او زندگی می کند.

با صدایی که معلوم است پر از درد است می گوید شش بچه دارم که چهار تای آنها مدرسه می روند و دو تای آنها هم هنوز کوچک هستند.

زن برای آرام شدن کودکش راه می رود و می گوید نامه را خودم نوشتم چون زندگی برایم سخت شده بود و می خواستم کسی از این طریق به ما کمک کند.

زن می گوید به داخل اتاق ها بروید و ببینید که من و بچه هایم در چه جایی زندگی می کنیم. به اتاق ها سر می زنم, دیوار های خاککچی و سقف ایرانیتی که زنگ زده است مرا بهت زده می کند.

یک اتاق هم انباری و هم آشپز خانه است و اتاق دیگری که دور تا دور آن پشتی و تلوزیون چهارده اینچ قرار دارد برای زندگی خودشان.

می گوید سقف چون پوسیده شده و زنگ زده هنگامی که باران می آید تمام زندگیم پر از گل و آب می شود، و بچه اش می گوید که دچار بیماری آسم است.

در حال خارج شدن از خانه هستیم و دم در که می رسیم زن می گوید خدا خیرشان بدهد همسایه هایمان را, همیشه برای ما غذا می آورند و به ما کمک می کنند.

برای بررسی بیشتر و راه حل کمک به این زن به کمیته امداد امام خمینی(ره) نهبندان می رویم.

علی هاشمی که به تازگی با رفتن قریب, سرپرست کمیته امداد نهبندان شده است به استقبال ما می آید و از همکارش می خواهد تا شرایط را توضیح دهد.

هاشمی می گوید:هشت سال پیش این خانم تحت پوشش ما بوده است و در این مکان نیز زندگی نمی کرده است و به دلیل این که ازدواج مجدد کرده است از تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) خارج شده است.

سرپرست کمیته امداد نهبندان ادامه می دهد:به لحاظ این که این خانم شوهر دارد نمی توان او را تحت پوشش قرار داد ولی ما سعی می کنیم که مشکل این خانم حل شود و این موضوع را به مسئولین استانی نیز گزارش می دهیم.

هاشمی خاطر نشان می کند:برای حل این مشکل علاوه بر این نهاد امیدواریم خیرین محترم استان نیز کمک کنند تا مشکل این خانواده رفع شود.

امیدواریم مسوولان زحمتکش و همچنین خیّرین محترم استان خراسان جنوبی برای این خانواده که در رنج و سختی زندگی می کنند هرچه زودتر همتی انجام دهند تا اندکی روی آسایش را بچشند و برای خود نیز در آخرت خانه ای بنا کنند.